Laat Elsevier haar journalistieke verplichtingen nakomen

Een journalist moet nieuws brengen. Dat de Elsevier een artikel besteed aan het ter ziele gaan van extreem-rechtse gelegenheidssplinter “Pro Patria” verbaast dan ook. Eén demonstratie die een jaar geleden het nieuws haalde en verder wat geschreeuw, meer heeft pro patria niet gedaan. Pro Patria is begonnen als dekmantel voor de extreem-rechtse activisten van Identitair Verzet om zonder onder de loep van antifascistische groepen te liggen een demonstratie te organiseren. Maar dat Elsevier meedoet met de grafrede van Pro Patria moeten ze natuurlijk zelf weten.

Wat Elsevier wel kwalijk te nemen valt is de weinig kritische houding naar bekende rechts-extremist Paul Peters. Ook het nalaten van onderzoek doen naar de uitspraken die hij tegen Elsevier journalist Nikki Sterkenburg doet is kwalijk.

Zo schrijft Sterkenburg “Peters wil niet ingaan op de geruchten dat hij eveneens is betrokken bij acties van de nationalistische actiegroep Identitair Verzet, die onder meer een moskee in Leiden bezette afgelopen februari”. Als Sterkenburg Anti-Fascistische Actie (AFA) had benaderd hadden we de foto’s van vele acties van Identitair Verzet met Paul Peters op de voorgrond kunnen tonen.

In een ander stuk biedt Sterkenburg Paul Peters gerust de ruimte om in de slachtofferrol te kruipen. Paul Peters geeft toe dat voor de organisatie van de Pro Patria actie schuilnamen zijn gebruikt. De verklaring hiervoor in Elsevier luidt als volgt: “Extreem-links gaat heel ver in het aan de schandpaal nagelen van rechtse, nationalistische en patriottische deelnemers aan demonstraties.”

Inderdaad, als Paul Peters, een bekende rechts-extremist met een jarenlange staat van dienst met intimidatie, geweldpleging en extreem-rechts activisme op zijn repertiore een actie organiseert dan is het wel handig om dit wereldkundig te maken. De feiten nog eens toe lichten om zo een extreem-rechtse actie te saboteren is natuurlijk wel zo handig. Angst voor de schandpaal is ook niet de reden om een schuilnaam te gebruiken, angst dat de actie mislukt is de reden. En daar had Sterkenburg doorheen moeten prikken.

Over de demonstratie van Pro Patria in samenwerking met de Dutch Defence League in Gouda die uiteindelijk voor aanvang is afgelast schrijft Sterkenburg het volgende “Ook AFA had aangekondigd die dag te komen”.

“Ik vond dat de politie niet genoeg maatregelen nam om hen bij ons vandaan te houden.” In het licht van het artikel is het nu juist interessant om te kijken of het de verkettering van AFA terecht is. Wat waren de maatregelen die de politie zou hebben genomen? Allemaal vragen die onbeantwoord blijven. En op deze manier kan Peters wederom in de slachtofferrol kruipen.

Het is vreemd dat extreem-rechts, en dan nog wel een onbeduidende gelegenheidssplinter, zo veel aandacht krijgt in een landelijk tijdschrift zonder dat er op fatsoenlijk wijze wederhoor wordt gepleegd en dat er een kritische houding ten opzichte van de informatie van rechts-extremisten is.

Het werd twee dagen later pijnlijk duidelijk dat Nikki Sterkenburg geen gebrek aan een kritische houding heeft maar vooral een gebrek aan een kritische houding ten opzichte van extreem-rechts. In een artikel over de opstand in de Schilderswijk naar aanleiding van de moord op Mitch Henriquez door Haagse politieagenten wordt duidelijk dat er door Sterkenburg twee journalistiek maatstaven worden gehanteerd. Een kritiekloze maat voor extreem rechts en een zeer kritische maat voor linkse actiegroepen en individuen.

Zo blijven er bij overduidelijk extreem rechtse clubs in het artikel van Sterkenburgs hand over Pro Patria vraagtekens over het extremistische gehalte, maar is dit in haar artikel over linkse clubs niet het geval. De Internationale Socialisten en AFA worden zonder probleem/wederhoor in het extreem linkse hoekje geduwd. Zo ook activist Said die een gevangenisstraf uitzit voor zijn vermeende rol in de opstand. Het is absurd dat een jonge vakbondsactivist en marxist wordt weggezet als een gewelddadige extremist terwijl een gewelddadige rechts extremist/Joodse grafschender als Paul Peters met fluwelen handschoenen wordt behandeld.

Een andere ongefundeerde uitspraak van Sterkenburg is “Extreem-links spoort deelnemers op, belt hun werkgever dat ze een neonazi in dienst hebben.” De bron ontbreekt compleet. Het lijkt een beetje of een opgeklopte versie van het verhaal wat Paul Peters vertelde in het pro patria artikel in Elsevier over zijn vriendin die n.a.v. foto’s op de site van antifascistische onderzoeksgroep KAFKA haar baan was. Maar ook hier zou een stukwederhoor prettig zijn geweest. Of in ieder geval een quote van de rechts extremist die dit is overkomen, of van de baas die iemand heeft ontslagen n.a.v. zo’n belletje.

Een ander voorbeeld van de kritiekloze houding is dezelfde fout die zo ongeveer de voltallige Nederlandse pers gemaakt heeft. Namelijk om voorbij te gaan aan de redenen waarom jongeren zo boos waren dat het tot een opstand kwam. De reden is duidelijk, onrechtvaardig en gewelddadig politieoptreden komt onevenredig vaak bij bepaalde groepen in de samenleving voor. Institutioneel racisme bij de politie is een realiteit die ook in Nederland al tot meerdere doden heeft geleid.

Waar links wordt neergesabeld en rechts-extremisten kritiekloos een podium krijgen is het belangrijk om kritisch te blijven. We zijn geen fan van de politieke vooringenomenheid en het journalistieke amateurisme van Sterkenburg. Maar voor in de toekomst, beste journalisten, wij hebben expertise over extreem-rechts en voorzien jullie graag van een stuk goed onderbouwde duiding. Neem gerust contact op.